Het valt me voor de eerste keer echt op: Ik kom té vaak in mijn favoriete koffiebar. Van aan mijn tafel kijk ik uit over het selfservice toogje met de koffie-to-go dekseltjes en een glazen pot lichtbruin gekleurde suiker.
Ik observeer de gebruikers van het toogje. Het zijn bijna nooit de vaste klanten. Je herkent deze beginnelingen meteen. Ik was ooit een beginner, maar ik merk nu dat ik gevorderd ben naar een senior-profiel. Vroeger stond ik daar ook, vergeefs te schudden met de glazen pot vastgekoekte rietsuiker. Ik dacht toen ook dat ik koffie alleen lustte met suiker.
“A spoonful of sugar makes the medicine go down”, zong Mary Poppins ooit. Het is ontstellend om in te zien hoe veel mensen suiker toevoegen om toch maar zo veel mogelijk bitterheid te maskeren. Het is zó een gewoonte geworden dat voor de meesten de suiker uiteindelijk het doel wordt.
Nochtans is de oplossing duidelijk. Kies voor goede koffie. Kies voor kwaliteit. Kies voor wat je lust, in plaats van te settelen voor iets minderwaardig. Koffie is geen medicijn dat met suiker moet binnengewerkt worden. Zelfs niet als je er zo naar hunkert.
Ik drink nog eens van mijn ongezoete koffie terwijl het besef binnensijpelt dat deze koffiebar me veel te leren heeft.
Over relaties bijvoorbeeld.
